สวัสดีครับ พี่น้องที่ผมเคารพรักทุกท่าน วันนี้โจ้มาแปลกนิดนึงนะครับ ซึ่งเรื่องราวนี้ผมเพิ่งได้รับฟังมาเมื่อคืนนี้(12-3-63)แบบสดๆร้อนๆ จากพี่ชายที่ผมเคารพนับถือท่านหนึ่ง พอได้ฟังจนจบ ผมรู้สึกช็อคอย่างแรง(คำว่าอย่างแรง นี่ผมอยากให้เป็นสำเนียงชาวใต้พูดเลย เพราะผมได้อารมย์นั้นจริงๆ)และอดไม่ได้ที่จะนำมาถ่ายทอดต่อให้พี่น้องที่เคารพรักที่คอยติดตามผมได้รับรู้กัน โม้มาหลายบรรทัดละ ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ

"พ่อทวดไม่ยอมไปกับคนที่จะตายโหง" ทำไมผมต้องขึ้นหัวข้อในร้านของผมแบบนั้น คือปกติแล้วพวกเราชาวพระเครื่อง จะได้ยินแต่ประโยคที่ว่า"พระหลวงพ่อทวด จะแท้หรือจะปลอม ห้อยติดคอไว้รับรอง ไม่มีตายโหง" ผมพูดถูกต้องมั้ยครับ ใช่แล้วครับ ตัวผมเองเล่นหาศึกษาพระเครื่องมาเกือบจะ20ปี ก็ได้ยินแต่ประโยคดังกล่าวครับ แต่เมื่อคืนนี้ผมได้รับรู้เรื่องราวประสพการ์ณใหม่...
เริ่มเลยครับ เมื่อวานช่วงหัวค่ำ พี่ชายท่านหนึ่งที่ผมเคารพรักและนับถือผมเคยเช่าหาและแลกเปลี่ยนพระกับพี่เค้ามาบ้างแต่ส่วนมากพี่เค้าจะไปหาผมที่บ้าน(ลำนารายณ์) วันนี้ผมมาหาพี่เค้าถึงบ้าน วัตถุประสงค์ของผมก็คือจะมาจีบ พระกริ่งฉลองสุพรรณบัฏ ของสมเด็จพระสังฆราช(แพ) ซึ่งองค์นี้ของพี่เค้าสภาพน่ารักและแท้ดูง่าย แต่พี่เค้าหวงพอสมควร เพราะกริ่งองค์นี้อยู่กับแกมาร่วมสิบกว่าปี เช่ามาสิบกว่าปีก่อน700บาท สรุปคุยถึง5ทุ่มกว่ากริ่งฉลองสุพรรณบัฏไม่ได้เสียครับ ผมดูเวลาก็เกรงใจแฟนเพราะเค้ารอเราตั้งแต่1กว่าๆ เลยพักใจพระกริ่งไว้ เดี๋ยวเคสหน้ามาปล้ำต่อ อิอิ เลยกล่าวชักชวนพี่เค้าว่า เอาชุดเบาๆมาดูกันดีกว่า จะเที่ยงคืนแล้ว เดี๋ยวจะได้แยกย้ายเพราะผมต้องขับรถกลับบ้าน 60กว่ากิโล พี่เค้าเลยยกพระมา2-3ถาด ระรานตาไปหมด พระประมาณ80องค์ตรงหน้าผม ซึ่งบางองค์ก็รู้จัก ดูเป็นดูขาดในสายในทางที่ผมถนัด บางองค์ก็มึนตึบแต่ชอบเพราะรักเก่า เนื้อเก่า ว่ากันไปครับ สรุปผมเล็งไว้ประมาณ5-7ชิ้น ผมหยิบออกมาวางแยกไว้ เพราะจะได้รวดเร็ว ทั้งการแลกพระและราคา เพราะขณะนั้นดึกมากแล้ว 1ใน7องค์นั้นมีพระหลวงพ่อทวดรุ่นหนึ่ง ของวัดช้างไห้ ซึ่งแท้ดูง่ายมาก ขายได้แน่นอน 7000-8000บาท(ในความคิดผมนะ) พี่ชายผมหยิบพ่อทวดองค์นั้นขึ้นมาแล้วพูดปานจะตะโกน ออกมาว่า "พ่อทวดไม่ยอมไปกับคนที่จะตายโหง" ผมได้ยินครั้งแรก งงๆงงๆแล้วก็งงๆ ถามแกออกไป อะไรวะพี่ เท่านั้นแหล่ะ แกบรรเลงเล่าให้ฟังเลย

สมัยที่แกวัยรุ่นอายุสิบกว่าขวบ(ปัจจุบันพี่เค้าอายุ50กว่าๆนะครับ) แกก็อยู่บ้านกับพ่อแม่และพี่น้องของแก เครือญาติแกซึ่งบ้านติดๆกันได้สามีเป็นชาวเพชรบุรี ซึ่งสามีญาติแกจะมีบุคลิคไม่เหมือนคนอื่นคือ เค้าจะแขวนพระในคอประมา20กว่าองค์ คือประมาณว่าเต็มคอนั่นแหล่ะครับ ซึ่งปกติพี่คนนี้จะขับรถจากเพชรบุรีมาหาภรรยาเค้าแล้วขากลับจะซื้อผลไม้จากภาคกลางติดรถลงไปขายทางโซนภาคใต้ตอนบนอยู่เสมอ
ช่วงสายวันหนึ่ง พี่คนเพชรบุรี แกเดินวนเวียน กะวนกะวาย เดินเวียนไปมาอยู่หน้าบ้านพี่ชายผมสักพักใหญ่ เหมือนก้มหาอะไรซักอย่างหนึ่ง ปากก็บ่นพรึมพรำ สักพักพี่ชายผมซึ่งเป็นวัยรุ่นในขณะนั้นก็เดินไปกับแม่ของแก เข้าไปถามว่า หาอะไรอยู่ อะไรหายเหรอ พี่คนเพชรบุรีทำหน้าตาเคร่งเครียดตอบกลับมาว่า พระผมหายองค์นึงครับป้า ซึ่งเป็น1ในยี่สิบกว่าองค์ในคอของแกแหละครับ พอได้ยินแบบนี้พี่ชายผมซึ่งเป็นวัยรุ่นไม่ได้สนใจเรื่องพระเจ้าก็เดินเข้าบ้านทันที ปล่อยให้แม่ของแกช่วยพี่คนเพชรเดินหาพระร่วม1ชั่วโมง สรุปคือไม่เจอครับ เวลาจะเที่ยงแล้วแม่ของพี่เค้าต้องไปตลาดซื้อกับข้าวมาเตรียมทำกินเลยขอตัว เพราะเดินหายังไงก็ไม่เห็น และทางก็เป็นทางคอนกรีตเรียบสายตา ไม่ใช่พื้นดินขรุขระแต่อย่างใด พื้นที่ก็ไม่ได้กว้างขวางมากมายเท่าไหร่ แต่หายังไงก็หาพระองค์นั้นไม่เจอ จนสุดท้ายพี่คนเพชรก็ถอดใจเพราะแกต้องขับรถกลับเพชรบุรีแล้ว กลัวผลไม้ที่ซื้อเตรียมไว้ไปขายจะเน่าเสีย
เวลาประมาณบ่ายโมง ซึ่งแม่พี่เค้ากลับมาจากตลาดเรียบร้อย พี่คนเพชรก็ขับรถลงใต้ไปได้สักพักแล้ว แม่พี่เค้าเดินมาหน้าบ้านเพื่อเก็บผักไปเตรียมทำกับข้าว ก็มาสะดุดตากับพระเหรียญ องค์หนึ่ง ซึ่งเลี่ยมพลาสติกอยู่ แม่หยิบขึ้นมาแล้วพูดว่า นี่ใช่พระของพี่คนเพชรบุรีรึป่าววะ หล่นอยู่แค่นี้เอง เมื่อตอนแรกที่เดินหากันก็เดินผ่านจุดนี้ตั้งหลายต่อหลายรอบทำไมมองไม่เห็น แม่ก็เลยเก็บพระมาไว้บนบ้านกะว่ารอบหน้าพี่เค้าขึ้นมาจากเพชรบุรีจะเอาคืนให้ เพราะสมัยนั้นยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ จึงโทรบอกกันไม่ได้

เชื่อมั้ยครับพี่น้อง วันนั้นพี่คนเพชรขับรถกลับไปไม่ถึงเพชรบุรีครับ เกิดอุบัติเหตุรถคว่ำก่อน พี่คนเพชรเสียชีวิตคาที หรือภาษาชาวบ้านเรียกว่า ตายโหง นั่นเอง พอผมฟังมาถึงตอนนี้ ประโยคนี้มันย้อนกลับมาในหัวผมอีกครั้ง "พ่อทวดไม่ยอมไปกับคนที่จะตายโหง" เท่านั้นแหล่ะครับ ผมรีบหยิบพระองค์นั้นกลับคืนในถาดพี่เค้า แล้วบอกว่า องค์นี้ผมไม่ได้เลือกนะพี่ ผมหยิบมาดูเฉยๆ ผมชอบแค่6องค์นี้
นี่แหล่ะครับขนาดพระอยู่ในคอยังหล่นหลุดออกมาได้และหายังไงก็หาไม่เจอ หลวงพ่อทวดไม่ยอมไปกับพี่คนเพชรจริงๆเพราะพี่คนเพชรบุรีกำลังเดินทางไป ตายโหง สุดท้ายนี้ผมขอกราบอนุญาติดวงวิญญาณของพี่คนเพชรบุรีท่านนั้นด้วย ที่ผมนำเรื่องราวของท่านมาถ่ายทอดให้พี่น้อง99watได้อ่านกัน ขอให้ทุกท่านไม่ประมาทกับการใช้ชีวิตนะครับ
สวัสดีครับ รัก
โจ้ ลำราย 13-3-63(เลข3จะเยอะไปไหน พาหลอนอีกแล้วจร้า)

ปล. พระองค์นั้นที่ผมเล่าให้ฟังตั้งแต่ต้น ก็คือเหรียญเสมาหลวงพ่อทวดรุ่นที่3 ปี2504 ประคตเต็ม บล็อคลึกเนื้อทองแดง เหรียญนี้แหละครับคือเหรียญของพี่คนเพชรบุรีท่านนั้น เพราะหลังจากพี่คนเพชรเสียชีวิตแม่ของพี่ชายผมก็เก็บพระองค์นี้ไว้ติดบ้านตลอด และปัจจุบันก็ตกทอดมาถึงพี่ชายผมครับ แต่ผมไม่อยากได้นะครับ กลัวแล้วจร้าาาาา